Vandaag verscheen de SCP-studie Als werk weinig opbrengt.

Het aandeel werkende armen stijgt sinds 1990. De toename in de periode 2001-2014 is vermoedelijk vooral ontstaan door achterblijvende lonen, dalende winsten en toenemende werkloosheid. Werkende zzp’ers, alleenstaanden en mensen met een migratie-achtergrond behoren vaak tot de armen. Werknemers zijn vooral arm door weinig gewerkte uren, zelfstandigen door een laag uurinkomen.

Het SCP concludeert  ook dat gemeenten in hun beleid weinig specifieke aandacht besteden aan werkende armen en niet goed weten hoe ze deze groep moeten bereiken. Er worden een paar suggesties gedaan:

• Bereik werkenden via gemeentebladen, huis-aan-huisbladen en regionale nieuwszenders, sociale media, gemeentelijke website en ‘vindplaatsen’ als de Kamer van Koophandel, de (grotere) werkgevers, uitzendbureaus, huisarts, de school van hun kinderen, sociaal raadslieden en woningcorporaties.
• Compenseer voor werkenden met een gedeeltelijke bijstandsuitkering de extra kosten van kinderopvang of woon-werkverkeer en laat een deel van de arbeidsinkomsten vrij.
• Hanteer een verkorte aanvraagprocedure bij een eventuele terugval in de uitkering.

Kijk voor meer suggesties op dit blog in de rubriek Werkenden & Zelfstandigen. Vroegsignalering is in ieder geval een hele goede methode. En lees ook Bestrijding van armoede onder zelfstandigen (uit 2010, maar met nog bruikbare tips) en het hoofdstuk 4 van de publicatie Gemeentelijk Armoedebeleid (ook gedateerd, maar nog bruikbaar).

Als werkenden niet gebruikmaken van minimaregelingen is er een armoedeval en ontstaat het beeld dat je beter af bent met een uitkering. Lees bijvoorbeeld vandaag in de Telegraaf: Kennissen die niet werken zitten ruimer dan ik.