In het Regeerakkoord (p.61):
“De combinatie van de introductie van inkomensafhankelijke zorgfinanciering en het organiseren van zorg dicht bij mensen maakt vereenvoudiging en decentralisatie mogelijk van regelingen als de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg), de fiscale regeling voor aftrek van specifieke zorgkosten en de Compensatie Eigen Risico (CER). Door decentralisatie van de financiële ondersteuning voor chronisch zieken en gehandicapten met meerkosten ontstaat uit een complex van ongerichte regelingen één eenduidig vangnet, waarmee de doelgroep op transparante wijze en met scherpe focus bereikt wordt. Voor het leveren van maatwerk door gemeenten aan chronisch zieken en gehandicapten die in de knel kunnen komen door meerkosten komt structureel ruim 760 mln. beschikbaar. […] Het wettelijk kader voor het uitvoeren van deze taak door gemeenten kan de Wmo of de Wet bijzondere bijstand [ik neem aan de WWB. red.] zijn, maar ook een nieuw op te stellen wettelijk kader behoort tot de mogelijkheden.”
| 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | Structureel | |
| Maatwerkvoorziening inkomenssteun chronisch zieken en gehandicapten | – | 100 | 709 | 759 | 761 | 761 |
dit is echt typisch!
de Wtcg is pas enkele jaren oud. toen de ruime afrekmogelijkheden werden afgeschaft werd alom gemord. daardoor ontstond die lappendeken van een tegemoetkoming voor ontvangers van een a.o.-uitkering van het uwv, de algemene tegemoetkoming en de compensatie eigen risico van het cak en toch een stukje aftrek in het fiscale domein. regelingen die voor de doelgroep weinig administratieve lasten met zich meebrengen.
waarom wordt er niet gekozen voor één nieuwe landelijke regeling als de lappendeken ongewenst is? wat is het voordeel als iedere gemeente zijn eigen beleid kan maken, rijke gemeenten ruimhartig en arme gemeenten karig? ik zie niet hoe je decentralisatie motiveert door de wens tot vereenvoudiging.
ik zie wel een verdere nivellering aankomen. het zou me niet verbazen als gemeenten tegemoetkomingen gaan verstrekken die afhankelijk zijn van inkomen en vermogen.