Aan: Mevr. drs. C.J. Schouten, minister voor Armoedebeleid, Participatie en Pensioenen
Cc:
- Dhr. F. M. Weerwind, minister voor Rechtsbescherming
- Kamercommissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid
Onderwerp: de rol van de rechter in de Schuldenwet
Utrecht, 2 juni 2023
Hooggeachte mevrouw Schouten,
We zijn blij met uw eerste, overwegend positieve reactie op het voorstel voor één Schuldenwet zoals verwoord in o.a. de initiatiefnota Sneller uit de schulden van D’66.
De Schuldenwet vereenvoudigt de schuldhulp: er is één gemeentelijk loket waar je wordt begeleid van aanmelding tot schone lei. Er is nog maar één traject, dus zonder overdracht naar een apart Wsnp-traject. Heb je schulden, dan kun je alleen nog via de gemeente naar de rechter voor bewind. Lees de samenvatting van de Schuldenwet.
Maar u heeft ook bedenkingen. Bij meerdere gelegenheden geeft u aan dat de schuldsanering niet zonder de rechter kan. Wij nemen graag met deze open brief het mogelijke misverstand weg dat de Schuldenwet de rechtbank buitenspel zet.
Ons voorstel is als volgt. De gemeente treft een schuldregeling conform de criteria in de Schuldenwet. Deze criteria zijn niet nieuw. Ze worden al decennialang gehanteerd door rechtbanken en gemeenten. De regeling is bindend. Hulpvragers of schuldeisers die menen dat de gemeente de Schuldenwet niet goed toepast, doen na een bezwaarprocedure een beroep op de rechtbank. Na de uitspraak vervolgt het (bijgestelde) gemeentelijke traject. Er is in de Schuldenwet dus niet meer een apart wettelijk traject en Wsnp-bewind.[1]
Wel willen wij de goede elementen uit de Wsnp behouden in de Schuldenwet. Zo moet registratie in het insolventieregister of eventueel het Centraal Curatele en Bewindsregister mogelijk blijven en een schone lei waarborgen.
De rechter wordt hiermee dus allerminst buitenspel gezet, maar krijgt een meer passende plek in het proces. Welbeschouwd is het treffen van een schuldregeling in het Nederlandse bestel anno 2023 een oneigenlijke taak voor rechtbanken. De rechter moet pas worden ingeschakeld wanneer partijen het oneens zijn over de toepassing van een wet, conform het subsidiariteitsbeginsel.
Toen in 1998 de Wsnp werd ingevoerd, was de situatie anders: Nederland was één van de eerste landen met een wettelijk recht op schuldsanering, de criteria waren nieuw, er waren grote verschillen in de wijze waarop gemeenten minnelijke regelingen troffen en de mate waarin zij hulpvragers ondersteunden met inkomensbeheer, begeleiding en beschermingsbewind. Het gemeentelijke traject heeft zich sinds 1998 gevoegd naar de Wsnp. Dit werd nog eens versterkt met de invoering van de Wgs in 2012.
We kunnen nu na 25 jaar jurisprudentie met een gerust hart rechters weer de plek geven die zij behoren te hebben. De maatschappij is immers niet meer hetzelfde als 25 jaar geleden. Rechters hebben ook in de Schuldenwet altijd het laatste woord bij geschillen!
Hopende u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd en geïnspireerd,
Hoogachtend,
Namens de initiatiefnemers,
Martijn Schut, zelfstandig adviseur en publicist martijnschut.blog over armoede en schulden.
Taco Schaafsma, zelfstandig adviseur schuldendomein en ontwikkelmanager schuldhulpverlening gemeente Groningen.
[1] In Schuldenwet tornt niet aan eigendomsrecht leest u meer over de rol van de rechtspraak in de Schuldenwet.
Aanvulling 18/1/’24: lees de reactie van minister Schouten.