Vorige week presenteerde ik in Basel (Zwitserland) tijdens een sociale conferentie het Nederlandse beleid. Er waren sprekers uit diverse landen. Het ging vooral over integraal beleid: hoe coördineer je alle initiatieven voor mensen met financiële problemen? In Zwitserland is het coördinatieprobleem nog groter dan bij ons, omdat er alleen al in een stad als Basel -tig particuliere organisaties en fondsen zijn, die – met een eigen visie en werkwijze – hulp bieden. Deze organisaties hebben veel geld en invloed, en de rol van de (lokale) overheid is bescheiden. Interessant om te horen hoe andere landen dit oppakken. Ik heb aantekeningen gemaakt. Hoe kom je tot goede coördinatie en afstemming: 

• Samenvoegen van organisaties
• Organisaties onder één dak
• Maak van casemanagers en eerstelijnsmedewerkers generalisten
• Geef uitvoerenden meer handelingsvrijheid
• Gebruik internet voor berichtenverkeer, presentatie van alle organisaties en info voor de doelgroep
• Armoedecoalities op beleidsniveau
• Zorgnetwerken en casuïstiekoverleg op uitvoerend niveau (en ondersteun deze met ICT)
• Formuleer in je contract met de uitvoerder duidelijk welke output en afstemming je verwacht (probleem in Basel is echter, dat er vaak geen contractrelatie is)
• Brede loketten / front offices
• Formuleer een sluitende aanpak en behandelplan
• Outreachende hulpverlening met brede generalistische aanpak, ondersteund door specialisten in back office

Bekijk alle presentaties.