In vervolg op dit bericht het volgende: in de ledenvergadering van de vereniging SVF is geopperd gemeenten vrij te stellen van de certificering. Belangrijkste reden daarvoor is dat gemeenten in principe kunnen worden beschouwd als bonafide organisaties en, als zij zelf de activiteiten uitvoeren die tot het domein van de norm behoren, daarmee als bonafide schuldhulporganisaties. De consequenties voor de opzet en uitvoering van de certificering bij acceptatie van het voorstel is door de leden van SVF niet geïnventariseerd, maar naar hun mening komt het tegemoet aan het belangrijkste bezwaar van de gemeenten: de kosten van het certificeren van personeel en organisatie.

Ik denk dat je als bezwaar ook toe kunt voegen de verlengde looptijd van de schuldregeling (die is opgenomen in de normen voor certificering). En volgens mij hikken gemeenten vooral op tegen de kosten van certificering van de schuldhulpverleners. Is het niet beter om gemeenten de mogelijkheid te geven om alleen hun organisatie en processen te certificeren, en dus niet de schuldhulpverleners?

Ik denk dat je inderdaad kunt stellen dat gemeenten bonafide zijn. Maar de certificering heeft ook een ander doel, namelijk het effectiever en efficienter maken van de uitvoering. Gemeenten die de boel al op orde hebben, hoeven niet onoverkomelijk hoge kosten te maken voor de certificering van de organisatie.

Het lijkt erop dat nu toch het kind met het badwater wordt weggegooid…