Het IWI heeft een nulmeting uitgevoerd op basis waarvan periodiek kan worden gemeten wat het effect is van o.a. de invoering van de wet gemeentelijke schuldhulpverlening.

De meest interessante conclusies:

• Ongeveer tweederde van de gemeenten had in 2010/2011 geen vastgesteld beleid;
• Volgens de aan het wetsvoorstel ontleende criteria was in 2010/2011 bij 90% van de gemeenten nauwelijks sprake van voldoende sturing en beheersing van het proces van schuldhulpverlening.
• Bijna de helft van de inwoners van Nederland woont in een gemeente die grotendeels integrale schuldhulpverlening biedt. Grotere gemeenten doen dit vaker dan kleinere. Bij 11% van de gemeenten is nog nauwelijks sprake van integrale schuldhulpverlening, het gaat dan om kleine en middelgrote gemeenten.
• 93% van de gemeenten werkt volgens de gedragscode van de NVVK en 22% volgens de NEN-norm.
• Volgens eigen opgave vindt in de helft van de gemeenten binnen vier weken een eerste gesprek met de hulpvrager plaats. Bij bedreigende schulden heeft bijna 60% van de gemeenten binnen drie dagen een gesprek.
• Er blijkt slechts één verband significant aantoonbaar te zijn: hoe meer de gemeenten de regierol oppakken, des te beter de gemeenten invulling geven aan integrale schuldhulpverlening.

 NB. vragen en indicatoren uit het IWI-onderzoek zijn in samenspraak met het IWI overgenomen in de benchmark schuldhulpverlening.