In het wetsvoorstel schuldhulpverlening is niets opgenomen over bezwaar en beroep. Maar er verandert wel degelijk wat. De introductie van de wet verplaatst de schuldhulpverlening van het privaatrechterlijke naar het publieksrechterlijke domein. Een besluit in het publiekrechterlijke domein moet zwaarder worden gemotiveerd dan in het privaatrechterlijke domein. Mijn collega Erik Rutten startte hierover kort na het verschijnen van het wetsvoorstel een discussie op LinkedIn in de groep Social Security in the Netherlands. Voor degenen die niet in die groep zitten, hierbij zijn tekst:

Het wetsvoorstel gemeentelijke schuldhulpverlening is op 21 januari gepubliceerd. De beoogde snelle invoering zou behoorlijk wat extra werk kunnen betekenen voor de gemeentelijk procesjurist.
Indien de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening inderdaad per 1 juli 2010 in werking zal treden worden daarmee besluiten in het kader van de schuldhulpverlening vatbaar voor bezwaar en beroep. Verandert er daarmee iets in de huidige praktijk? Jazeker, op dit moment heeft een beslissing in het kader van schuldhulpverlening namelijk enkel privaatrechtelijk rechtsgevolg en daardoor is de enige rechtsbescherming gelegen in een klachtenprocedure of de gang naar de burgerlijke rechter. Met name dat laatste is hoogdrempelig van aard. Iets dat niet geldt voor de gemeentelijke bezwaarprocedure. Maar kan de huidige schuldhulpverlening de rechterlijke toetsing wel doorstaan? Hoe vaak is hier sprake van een zorgvuldige beslissing op basis van een inzichtelijk dossier. Een beslissing die dan ook nog gedragen wordt door een goed gemotiveerd besluit. Ik vrees dat wanneer ik een percentage van 20% noem, ik nog aan de hoge kant zit. Dat wordt overwerk voor de gemeentelijk proces jurist.