Een interessante gedachte die ik deze week besprak met Rob de Vos van de gemeente Amsterdam bij een bijeenkomst van de Stichting Samenwerking voor Urgente Noden in Amsterdam:
Kan de gemeente door (in navolging van bijvoorbeeld enkele grote kredietverstrekkers) zelf een looncessie toe te passen, bewerkstelligen dat er de facto een moratorium ontstaat?
NB. ik ben nog steeds op zoek naar mooie varianten en alternatieven voor het moratorium.
Een akte van cessie gebruiken om zekerheid te stellen is sinds het nieuw burgerlijk wetboek (1992) geen geldige constructie, althans vernietigbaar. De akte van cessie is bedoeld om een vordering ‘echt’ over te dragen. Wanneer een bedrijfje verkocht wordt, dan wil je ook de vorderingen op debiteuren overdragen. Daarvoor is de akte van cessie bedoeld.
Sinds 1992 is het wel mogelijk om een (stil) pandrecht op een vordering te vestigen. Dit geeft het recht op parate executie, vergelijkbaar met hypotheek. Het pandrecht wordt in het bedrijfsleven veel gebruikt, maar bij particulieren heb ik het nog nooit gezien.
Het is bijvoorbeeld mogelijk dat de verhuurder het pandrecht krijgt op het loon van de huurder. De werkgever is dan verplicht om aan de verhuurder een deel van het loon te betalen.
Dat de gemeente om een soort van moratorium te bewerkstelligen een pandrecht krijgt op het loon van de debiteur is wel een wat vreemde constructie. Een pandrecht wordt normaal gevestigd tot zekerheid van inning van een vordering van een schuldeiser. In dit geval is de gemeente zelf geen schuldeiser, maar handelt tbv alle schuldeisers. Aangezien het pandrecht hier niet voor gemaakt is, weet ik niet of dit haalbaar is.
Als het al kan, is er in ieder geval een groot verschil met een moratorium. Als er al beslag op het loon is gelegd, voordat het pandrecht is gevestigd, gaat het beslag voor. Je kunt met het pandrecht alleen toekomstige beslagen tegenhouden.