De Sociaal raadslieden trekken bij staatssecretaris de Jager van Financiën en Klijnsma van SoZaWe aan de bel. In hun dagelijkse praktijk signaleren zij dat het regelmatig voorkomt dat cliënten met een bijstandsuitkering een belastingaanslag opgelegd krijgen. In bepaalde situaties moet de sociale dienst deze aanslag betalen. Dit bijvoorbeeld wanneer die belastingaanslag het gevolg is van:

• een inkomen gekort op de bijstandsuitkering waarover te weinig of geen belasting is afgedragen (bijvoorbeeld inkomsten uit alphahulp);
• een voorlopige teruggaaf heffingskortingen (alleenstaande ouderkorting, heffingskorting minst verdienende partner e.d.) gekort op de bijstandsuitkering waarop men (achteraf) geen recht heeft.

Dat de sociale dienst die aanslag moet betalen is mooi, maar het leidt vervolgens wel vaak tot nieuwe problemen. De belastingaanslagcompensatie die de sociale dienst aan de bijstandsgerechtigde geeft, wordt namelijk tot het fiscaal loon gerekend. Dat fiscale loon wordt daardoor dus hoger, met alle gevolgen van dien: allerlei inkomensafhankelijke regelingen en voorzieningen moeten worden terugbetaald of worden naar beneden bijgesteld. Terwijl deze mensen juist in de groep vallen waar die inkomensafhankelijk regelingen voor bedoeld zijn, omdat ze anders echt in de financiële problemen komen.

Er zijn sociale diensten die de aanslag in de vorm van bijzondere bijstand vergoeden waardoor dit probleem niet speelt. Bijzondere bijstand wordt namelijk niet tot het fiscaal loon gerekend. Officieel mag deze werkwijze echter niet, waardoor maar weinig gemeenten dit doen.
Sociaal raadslieden stellen als oplossing voor om geen belastingaanslag meer op te leggen als er sprake is van de combinatie bijstand met ander inkomen. Of er moet een uitzondering opgenomen worden in de fiscale regelgeving.
Lees de brief aan de bewindslieden.