Misschien zijn we er nu wat extra op gespitst, maar het lijkt of gemeenten steeds vaker aansprakelijk worden gesteld als zij fouten maken. Zie bijvoorbeeld Binnenlands Bestuur en LinkedIn groep schuldhulpverlening: twee gevallen waarin gemeenten door de rechter worden veroordeeld tot schadevergoeding.
Dat gemeenten aansprakkelijk worden gehouden voor het traject tav schuldhulpverlening is niet geheel overbodig! Ik ben zelf al ruim 2 jaar bezig met dit traject en kan nu nog steeds niet zeggen dat het met afronding bezig is. De instantie waar ik mee te maken heb heeft directe fouten gemaakt waardoor schuldeisers zich nu zelf terug trekken uit toegezegde medewerking. Waarom?omdat het te lang duurt! Wat gebeurd er op het moment dat ik nalatig ben in dit traject? Juist,dan word ik gestrafd! Waarom zouden de instanties dan zelf niet verantwoordelijk gehouden worden voor hun fouten die aanzienlijk meer gevolgen hebben. Tevens worden deze mensen voor dit ‘werk’ ruimschoots betaald!Ik ben op dit moment ook bezig het recht te halen waarvan staat beschreven ik daar aanspraak op kan maken,namelijk hulp van deze instanties!
Tot mijn spijt moet ik u vertellen dat de gemeente er geen reet aan doet. Ik ben in december 2004 in de schuldsanering en het budgetbeheer traject gekomen door dat ik een lening had genomen om mijn flat in te richten en 1/3 van de gesamelijke schuld na de echtscheiding. In het begin liep alles soepel, maar toen ik in 2005 de 4de waarnemer van mijn zaak kreeg dook het ene probleem na het andere op. Tot overmaat van ramp raakte ik werkloos, na 5 maand had ik weer werk. Ik kreeg geen weekgeld en de rekeningen werden onregelmatig betaald. Ik heb getracht om in januari 2006 die waarnemer te spreken. Ik kreeg steeds te horen dat hij mij zou terug bellen. Nou vergeet het maar, hij moet tot aan de dag van vandaag nog terug bellen. In januari 2008 kreeg ik een brief waarin stond dat er geen geld op de bbr-rekening was binnen gekomen en de schuldeisers niet betaald konden worden. Op de afschiften stonden de inkomsten wel vermeld. In maart 2008 kreeg ik te horen dat ik geen finale kwijtschelding kreeg en op de vraag waarom kreeg ik geen bevredigend antwoord. Ik heb toen een advocaat in de hand genomen en die heeft na ongeveer 8 maanden het mandaat neergelegd. Hij liep ook tegen gesloten deuren aan. Vanaf maart 2008 t/m juni 2009 heb ik de schuldeisers via andermans bankrekening betaald. Daar ik in juni 2009 weer werkoos werd heb ik geprobeerd om de aflossingen te minderen. Ik heb de wethouder van sociale zaken en welzijn een noodkreet gestuurd en ik kreeg een gesprek bij de “schuldhulpverlening”. Die vertelde dat het hen speet en dat er bij mijn zaak fouten waren gemaakt en dat ik het traject nog een keer mocht doen. Sinds september 2009 zit ik dus weer in de schuldsanering en het budgetbeheer traject. Na de intake kwam ik er achter dat de schulden hoger zijn dan waar ik mee was begonnen in 2004. Op na vragen waar al mijn geld was gebleven werd mij verteld dat het een nieuw traject was en het oude dossier niet werd heropend. Nou gaat dit niet zo soepel als ze me wijs hebben gemaakt. Heb sinds september 2009 al 3 keer over 4 weken geen weekgeld gehad. Nu hebben ze wat nieuws bedacht en hebben de schuldsanering gesloten en doen me in de WSNP. Ik gebeld en de aanvraag voor de WSNP duurt een week of 5 voordat ik bericht krijg. Als je dus denkt dat er ook maar 1 instantie moeite doet om u te helpen kan ik u alleen maar teleurstellen. Ze houden elkaar de hand boven het hoofd. Het is zo frustrerend om zo hard te moeten vechten voor een lichtpuntje zodat er een toekomst zonder elende is. Ik hou me altijd voor dat er mensen zijn die er nog slechter aan toe zijn dan ik en misschien wel met kleine kinderen. Ik zou wel willen dat al mijn schulden in één schuld werd gedaan met een redelijke maandelijkse aflossing, zodat ik rust krijg in mijn leven. Ik zou ook graag een eigen betaalrekening willen hebben, die is door wanbeleid van de “schuldhulpverlening” gesloten. Er is nog veel armoe in Nederland en als deze niet wordt opgelost is er geen toekomst.